Στο στήθος σου έγειρα Ιησού

Μετά το λάθος μου γονατιστός

ήρθα Χριστέ μου ο ταπεινός

συγνώμη απ’ τη καρδιά μου να ζητήσω

κι Εσύ πριν τ’ ακούσεις

μου είπες: <<Σε συγχωρώ>>!

* * *

Χαρά που γέμισε η καρδιά μου

στη τρυφερή Σου τη ματιά,

σαν έσκυψα στην αγκαλιά Σου

κι άκουσα τους χτύπους της καρδιάς.

* * *

Χτυπούσε τόσο γλυκά και τρυφερά

και κάθε φορά μου έλεγε πως μ΄ αγαπά

κι εγώ, ξετρελαμένος από χαρά,

έσκυψα και την εφίλησα γλυκά.

* * *

Εκείνη χτύπησε ακόμα πιο γοργά,

για να μου πει ακόμα πιο τρυφερά

πόσο γεμίζει από ανέκφραστη χαρά

όποτε σκύβω και τη φιλώ γλυκά.

* * *

Στο στήθος Σου, Ιησού μου, το πατρικό

άφησε το κεφάλι μου να γείρει

κι εκεί σαν το μικρό παιδί να κοιμηθώ

στη ξενοιασιά του αφέντη μου καραβοκύρη.

* * *

Σου το έχω δώσει το πλοίο της ψυχής μου

κράτα το τιμόνι, μόνο Εσύ.

Η ταραγμένη θάλασσα πια δεν με φοβίζει

μ’ όλες τις θλίψεις και τα βάσανα αυτής της γης.

* * *

Είσαι Συ, γιατί να φοβηθώ;

Σ’ έχω φίλο και σύντροφό μου θεϊκό,

Στο δρόμο της ζωής μου σ’ έχω στο πλευρό.

Γιατί λοιπόν να φοβηθώ;