«Από μικρό παιδάκι το έμαθα να προσεύχεται.
Γονάτιζα δίπλα Του, ένωνα τα χεράκια Του, το έφερνα μέσα στην αγκαλιά μου κι εκείνο, σαν μικρό Βρέφος χωμένο μέσα στην αγκαλιά της γλυκιάς Του Μητερούλας, ένωνε τα χεράκια Του και μιλούσε στον ουράνιό Του Πατέρα. Ένιωθα τη χαρά μέσα στα μάτια Του να λάμπει και τη καρδιά Του να χτυπά τόσο γλυκά, τόσο τρυφερά, που και η δική μου μητρική καρδιά απορούσε για την τρυφερότητα, την στοργικότητα και την γλυκύτητα με την οποία ο Γιός μου, μιλούσε με τον Πατέρα Του.Όταν γονάτιζα και Του μιλούσα για τον Θεό Πατέρα, γυρνούσε και Με κοιτούσε κατάματα και η δική Του ματιά χανόταν μέσα στη δικιά μου γλυκιά μητρική ματιά. Κι εγώ τότε χαιρόμουνα, γιατί ένιωθα την αγάπη του Γιού μου. Αλλά αργότερα κατάλαβα, ότι η αγάπη που είχε ο Γιός μου σε μένα, δεν ήταν μόνο επειδή ήμουν η μητέρα Του, αλλά επειδή έβλεπε την καρδιά μου να χτυπά τόσο τρυφερά, τόσο άπειρα γλυκά, για τον Θεό Πατέρα. Χαιρόταν ο Γιός μου, γιατί μιλούσα για τον Πατέρα Του. Εγώ τότε, αν και Τον λάτρευα τόσο πολύ, δεν καταλάβαινα ακόμα πολλά πράγματα. Φώναζατον Θεό απλά: «Θεέ μου, καρδιά μου» και όλοι οι άγγελοι, αυτό άκουγαν και μέσα από αυτές τις δύο λέξεις έβλεπαν το ερωτικό καρδιοχτύπι της ψυχής μου για τον Θεό Πατέρα. Αυτά έβλεπε και ο Γιός μου και με κοιτούσε γλυκά. Τότε εγώ χαιρόμουνα διπλά και τριπλά.Στην προσευχή ήμασταν ενωμένοι πολλές ώρες. Γι’ αυτό τώρα το ίδιο συμβουλεύω και εσάς: Αν θέλετε να μιλήσετε στον ουράνιο Θεό Πατέρα, γονατίστε, ενώστε τα χέρια σας και μιλήστε Του για τα παιδιά σας. Εγώ, έτσι μεγάλωσα τον Γιό μου. Αν θέλετε να είστε μάνες γλυκές, μάθετε να μιλάτε στον ουράνιό σας Πατέρα. Αν και δεν ήξερα ότι ο Γιός μου ήταν Θεός, εγώ αυτό έκανα σαν μάνα. Ένωνα τα χέρια μου και η ψυχή μου πετούσε. Βρισκόταν εκεί χαμένη μέσα στον ουράνιο θόλο, μέσα στην καρδιά του Θεού Πατέρα. Έπαιρνα τον μονογενή μου Γιό μέσα στην αγκαλιά μου, Τον έσφιγγα τόσο γλυκά και τρυφερά και σήκωνα τα μάτια μου στον ουρανό, για να μιλώ συνέχεια για Εκείνον. Καιόποτε έστρεφα τα μάτια μου από τον ουρανό στη γη και κοιτούσα τον Γιό μου, μιλούσα στον Γιό μου μόνο για τον ουρανό. Ή στον ουρανό μιλούσα για τον Γιό μου, ή στον Γιό μουγια τον ουρανό. Αυτή ήταν η ζωή μου σαν Μάνα και αυτό προτείνω να κάνετε και όσες καρδιές αγαπημένες θα μου εμπιστευθείτε τη δική σας και θα θελήσετε να μοιάσετε στη δική μου ταπεινή καρδιά. Όσες μάνες θέλετε να μου μοιάσετε, έτσι να κάνετε. Να κρατάτε τα μικρά σας στην αγκαλιά σας. Και αν μεγάλωσαν τα παιδιά σας και δεν είναι πλέον βρέφη στην αγκαλιά σας, δεν έχει σημασία, η ψυχή είναι μία. Δεν μεγαλώνει και δεν μικραίνει η ψυχή. Κρατήστε τη ψυχή του παιδιού σας, του κοριτσιού σας και του αγοριού σας,κρατάτε τες σφιχτά στην αγκαλιά σας και κοιτάτε τον ουρανό. Μιλάτε σ’ Εκείνον για το παιδί σας. Και όταν θα κοιτάτε τα παιδιά σας, τότε η ψυχή σας να είναι σιωπηλή στο στόμα, αλλά πολυμίλητη στη καρδιά. Μιλάτε συνέχεια στον ουρανό για το παιδί σας. Είναι η προσευχή, το πιο ωραίο δώρο, η πιο γλυκιά προσμονή του ουρανού σε μια μητρική ψυχή στη γη».
«Όταν ο Γιός μου μεγάλωσε, Του έδειχνα τη δημιουργία και δοξάζαμε τον Θεό Πατέρα»
«Ο Γιός μου δεν αγάπησε τίποτα πιο πολύ από την ευσπλαχνία».
«Την ώρα που θήλαζα ακτίνες φωτός έφευγαν από τον Θεό Πατέρα»
«Σαν Μάνα δεν έκανα τίποτε άλλο, παρά να Τον καθοδηγήσω στον ουράνιο Πατέρα Του»
