ΕΟΡΤΑΣΜΟΣ ΤΟΥ ΕΝ ΧΩΝΑΙΣ ΘΑΥΜΑΤΟΣ 6η Σεπτεμβρίου

Παραθέτουμε αὐτούσια τήν διδακτικότατη ὁμιλία τοῦ Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτη κ. Χρυσόστομο, ἡ ὁποία ἀναφέρεται στό θαῦμα τοῦ Ταξιάρχου καί παράλληλα στην θαυματουργή δράση τοῦ Πανορμίτου μας.

    "Μέ τήν Χάρη τοῦ Θεοῦ ἀγαπητοί μου ἀδελφοί, ἀξιωθήκαμε καί ἐφέτος νά συγκεντρωθοῦμε πάλι, γιά νά τιμήσουμε πανηγυρικά τόν Παμμέγιστο Ταξιάρχη μας, ἐπί τῇ ἀναμνήσει τοῦ ἐν Χώναις θαύματός Του.
Ὡς γνωστόν εἰς τά μέρη τῆς Φρυγίας, ἀπέναντι ἀπό ἐδῶ στά μαρτυρικά χώματα τῆς Μικρᾶς Ἀσίας, καί στήν πόλη τῶν Κολοσσῶν, ὑπῆρχε μεγάλος Ναός τοῦ Ἀρχαγγέλου Μιχαήλ. Κάτω ἀπό τό Ναό αὐτό ἔβγαινε ἁγίασμα, τό ὁποῖο θεράπευε κάθε εἴδους ἀσθένειες καί πλῆθος ἀνθρώπων συνέρρεε καθημερινά γιά νά δεχτεῖ τήν ψυχική λύτρωση καί τή σωματική θεραπεία.
Ἕνα παιδί πού ὀνομαζόταν Ἄρχιππος καί καταγόταν ἀπό τήν Ἱεράπολη, ἀπό τήν ἡλικία τῶν 10 ἐτῶν πῆγε σ’ αὐτόν τόν Ναό τοῦ Ἀρχαγγέλου γιά νά ἀσκητέψει. Ζώντας μέ μεγάλη ἐγκράτεια καί κάνοντας πολλή προσευχή, ἀπέκτησε πολλές ἀρετές καί χαρίσματα θεϊκά. Τά πλήθη ὅμως τῶν ἀπίστων πού συγκεντρώνονταν γύρω ἀπό τό ἁγίασμα, βλέποντας τά θαύματα καί τήν ἐνάρετη ζωή τοῦ Ὁσίου Ἀρχίπου, τόν φθόνησαν καί μή θέλοντας νά τόν βλέπουν νά ἀγωνίζεται, ἄρχισαν νά τόν συκοφαντοῦν. Μία μέρα συγκεντρώθηκαν ὅλοι μαζί, ὁρμώντας μέ μανία κατά τοῦ Ὁσίου Ἀρχίπου, θέλοντας καί αὐτόν νά σκοτώσουν καί τό ἁγίασμα νά καταστρέψουν ἐντελῶς. Καί ἀφοῦ τόν ἔσυραν ἀπ’ τά γένια καί τά μαλλιά του, ἄλλοι μέν τόν κτυποῦσαν μέ ραβδιά καί ξύλα, ἄλλοι ἔσκαβαν γρήγορα γιά νά θάψουν τό ἁγίασμα. Τότε ὅμως πετάχτηκε φωτιά ἀπό τό σημεῖο ἐκεῖνο πού τούς τρόμαξε ὅλους καί τούς ἔτρεψε σέ φυγή.
    Κατόπιν σκέφτηκαν ἕνα ἄλλο φοβερό σχέδιο. Ἀπό ἀνατολικά πήγαζαν δυό ποταμοί μεγάλοι ὁ

Λυκόκαστρος καί ὁ Κοῦφος, πού ἔρρεαν πρός τό μέρος τῆς Ἐκκλησίας χωριστά καί περικύκλωναν τόν Ναό ἀπό μακριά σά νησί, καί ἔσμιγαν ἀρκετά πιό μακριά μετά τήν Λυκία καί κατέληγαν στήν θάλασσα ως ἕνας ποταμός πλέον, ἀπέναντι ἀπό τή Ρόδο. Αὐτούς τούς ποταμούς σκέφτηκαν οἱ ἀσεβεῖς, νά τούς στρέψουν πρός τήν Ἐκκλησία καί τό ἁγίασμα. Τά νερά τῶν ποταμῶν ἄλλωστε ἦταν τόσο ὁρμητικά καί τό ἔδαφος τόσο κατηφορικό, ὥστε ἡ καταστροφή ἦταν βέβαια. Ἐπιπλέον πάνω ἀπό τό Ναό ὑπῆρχε καί μία τεράστια πέτρα, πάνω στήν ὁποία οἱ ἀσεβέστατοι ἐκεῖνοι εἰδωλολάτρες ἔστρεψαν τά νερά τῶν ποταμῶν, γιά νά κυλήσουν τό βράχο ἐκεῖνο ἐπάνω στό Ναό καί τό ἁγίασμα. Γιά νά πραγματοποιήσουν τό σκοτεινό τους σχέδιο πάσχιζαν νύχτα καί μέρα πλῆθος ἀνθρώπων.
Ὅμως ὁ ὅσιος Ἄρχιππος βλέποντας τήν μανία τούς παρακαλοῦσε τόν Θεό καί τόν Ἀρχάγγελο Μιχαήλ νά ματαιώσει τά σχέδια τῶν ἀσεβῶν καί νά ὑπερισχύσει τό θέλημα τοῦ Θεοῦ, πάνω ἀπό τήν κακία τῶν ἀνθρώπων. Μόλις πέρασαν δέκα ἡμέρες καί συγκεντρώθηκε πολύ νερό στήν τάφρο πού εἶχαν κατασκευάσει, κατά τά μεσάνυχτα κατέστρεψαν οἱ ἄθεοι τό φράγμα, μέ σκοπό νά πέσει τό νερό πάνω στόν Ναό καί νά τόν καταστρέψει. Σίγουροι λοιπόν γιά τήν ἐπιτυχία τούς στάθηκαν στά ἀριστερά του Ναοῦ περιμένοντας νά δοῦν τό γεγονός.
Ὁ ὅσιος Ἄρχιππος ὅταν ἄκουσε τό μεγάλο θόρυβο καί τήν δυνατή βοή τῶν νερῶν, προσευχόταν ἐντονότερα λέγοντας τά λόγια του προφήτη Δαυῒδ: «ἐπῆραν οἱ ποταμοί Κύριε ἐπῆραν οἱ ποταμοί». Καθώς προσευχόταν ὁ Ὅσιος του ἐμφανίστηκε θεία ὅρασις σά νά ἐρχόταν ἐξ οὐρανοῦ καί καλοῦσε τόν Ἄρχιππο μέ τό ὄνομά του. Αὐτός ὅμως μή μπορώντας νά δεῖ τό θέαμα, ἔπεσε μέ τό πρόσωπο κατά γῆς. Τότε εἶδε φοβερό καί πανύψηλο τόν Ἀρχάγγελο Μιχαήλ, πού τοῦ εἶπε: «Στάσου στό ἀριστερό μέρος τοῦ Ναοῦ καί μή φοβᾶσαι». Μετά ὁ Ἀρχάγγελος μέ τό χέρι τοῦ ἔκανε τό σημεῖο τοῦ Σταυροῦ στήν πέτρα πού ὅπως εἴπαμε ἦταν πάνω ἀπό τήν ἐκκλησία λέγοντας: «μέχρι τοῦτο τό σημεῖο νά φτάσεις», καί μέ τό κοντάρι πού βαστοῦσε χτύπησε τό μέρος μέ δύναμη καί ἡ πέτρα σχίστηκε ἀποπάνω μέχρι κάτω. Καί ὤ τοῦ θαύματος! τόν εἶδαν τά νερά καί σύμφωνα μέ τόν ψαλμό ἐσταμάτησαν. Ξανάκανε ὁ Ἀρχάγγελος τό σημεῖο τοῦ Σταυροῦ καί ἔγινε σεισμός μεγάλος καί τρομερός. Τό νερό τῶν ποταμῶν ἔπεσε στό βαθύ φαράγγι πού ἀνοίχτηκε καί ἐξακολουθεῖ νά βρίσκονται ἐκεῖ καί νά φαίνονται ἕως σήμερα. Γι’ αὐτό καί ὁ τόπος αὐτός πού ὀνομαζόταν πρῶτα Κολασσαί μετενομάσθηκε Χῶνες, γιά τήν χώνευση τῶν ποταμῶν ἐκείνων.
Ὁ δέ Ὅσιος Ἄρχιππος ἔζησε κατόπιν τοῦ θαύματος ἐκείνου, ἑβδομήντα χρόνια κατά τρόπο θεάρεστο καί εὐάρεστο, μέχρι τήν ἡμέρα πού ἐξεδήμησε εἰς Κύριον γιά νά ἀπολαύσει τούς καρπούς τῶν κόπων του.

    Ἀγαπητοί μου ἀδελφοί τά θαύματα τοῦ Ἀρχαγγέλου δέν σταματοῦν. Καί στίς μέρες μας μέ τή δύναμη τοῦ Θεοῦ καί τή Χάρη Ἐκείνου, καθημερινά γινόμαστε μάρτυρες θαυματουργικῶν ἐπεμβάσεων τοῦ Ἀρχιστρατήγου Του, στόν ἁγιασμένο αὐτό τόπο πού ὁ ἴδιος διάλεξε γιά κατοικία.
Πλῆθος πονεμένων ἀνθρώπων ἔρχονται ταπεινοί προσκυνητές ἐδῶ στήν Μονή, ἔχοντας ὡς αἴτημα τήν ἀπαλλαγή ἀπό τίς θλίψεις, τόν πόνο καί τήν ἀρρώστια. Ἰδιαιτέρως γυναῖκες δεμένες μέ τά ὀδυνηρά δεσμά τῆς ἀτεκνίας, πού προστρέχουν μέ πολλή πίστη στήν Εἰκόνα Του ἀποκτοῦν πολυφίλητα τέκνα. Ἀφιερώματα πού ἔφτασαν ἐδῶ μέσ’ ἀπ’ τή θάλασσα καί τήν ἀβεβαιότητα τῶν κυμάτων, σπρωγμένα ὅμως ἀπό τήν αὔρα τῶν πτερύγων τοῦ Ταξιάρχου, γίνονται ἀπ’ ὅλους ἀφορμή δοξολογίας τοῦ μεγάλου Θεοῦ καί Σωτῆρος Ἰησοῦ Χριστοῦ.
Ἀτενίζοντας λοιπόν καί ἐμεῖς οἱ ἑορταστές Του, τήν θαυματουργή εἰκόνα Του, ἄς προσέλθει ὁ καθένας ἔμπροσθεν αὐτῆς, ὄχι γιά νά ἀπολαύσει μόνον τήν καλλιτεχνική ὀμορφιά της, ἀλλά γιά νά προσευχηθεῖ ν’ ἀντλήσει πνευματική δύναμη καί θάρρος.
    Ἄς προσέλθουμε κοντά Του γιά ἀσφάλεια καί προστασία. Γιά νά τόν νιώσουμε φύλακα καί παρηγορητή στούς κινδύνους καί τά βάσανα τῆς ζωῆς, κυρίως ὅμως συνεργό τῆς σωτηρίας μας καί χειραγωγό μας στήν πορεία πρός τήν οὐράνια Βασιλεία, τήν ὁποία εἴθε, ν’ ἀξιωθοῦμε ὅλοι, μέ τήν δική Του πύρινη πρεσβεία. Ἀμήν."